یکی از آشنایانمون یک آقای فرانسوی هست که سالهاست آلمان زندگی می کنه. این آقاهه چند وقت پیش برادرش توی فرانسه فوت شد. حالا داشت تعریف می کرد که براش نامه اومده از شهرداری شهری که برادرش توی فرانسه زندگی می کرده و پرسیدن که آیا نسبت برادریشو با اون متوفی تایید می کنه یا نه و آیا مایله که وارث اون شناخته بشه.
من یاد فیلمهایی افتاده بودم که یک نامه میاد که یک عمه خانمی توی یک کشور دیگه فوت می کنه و یک ارث هنگفتی برای یک برادرزاده ای می ذاره.
از این طرف این آقاهه داشت می گفت خیلی نامردیه فکر کن کسانی هستن که اصلا با خانواده شون تماس ندارن و از هیچ جا خبر ندارن و بعد یکدفعه یک چنین نامه ای دریافت می کنن. من تصور می کردم وقتی می گه نامردیه یعنی کسی نمی دونه که برادرش مرده و یکدفعه از طریق نامه با خبر می شه.
بعد گفت نه می دونی بحث هفتاد هشتاد هزار یورو پوله. یکی از آشناهای دیگه گفت واقعا اینهمه قرض داشته؟ اینم گفت آره... و حالا من که چهل ساله اینجا زندگی می کنم باید بیام قرضهای اونو بدم.
اینجا بود که من تازه فهمیدم قضیه از چه قراره. که ارثیه فقط ارثیه مثبت نیست و می تونه هم آدم قرضهای کسی را به ارث ببره. البته این آقا گفت که می تونه منکر بشه و هیچی بهش نمی رسه (نه قرضهای برادرش و نه حتی لباسهاش یا نامه ها و عکسهاش) احتمالا تمام وسایل خونه برادرش هم توقیف می شه و حتی بخشهای نوستالژیکش هم می ره پی کارش.
یعنی من می دونستم که بین زن و شوهرها اینطوری هست که همه چیزشون بعد از ازدواج تقسیم می شه یعنی اگرپولدار بشن پولشون تقسیم می شه و اگر قرضدار بشن یا ورشکسته بشن هم قرضهاشون. ولی برای ارث خواهر برادری برام جالب بود.
