|
بیست و هفتم شهریور ماه 1392
9/18/2013
تصمیم تصمیم گرفتم که می تونه ماشین را ببره... جهنم. من با اتوبوس می رم به جاش ماشینمون چند کیلومتر هم برای شرکت رفته... نه اینکه خواسته باشم احسان کنم. ماشینه لیزینگه و هرچی کیلومتری که برای شرکت رفته باشه بیشتر باشه ما باید درصدی پول کمتری براش بدیم... یعنی جنبه اصفهانی گری ام بود که این تصمیم را گرفت. بازگشت ماشین خلاصه که قرار شد همکارمون ماشین را بیاره دم خونه پارک کنه و کلید را بیندازه توی صندوق پست. شب ساعت ۱۰ و نیم زنگ زد که کلید را می یای پایین بگیری یا بیندازم توی صندوق. طبیعتا از صدای تلفن پسرک بیدار شده و پیژامه تنمه و نمی تونم برم پایین وگرنه بهترین موقعیت بود برای اینکه ماشین را هم بیارم توی پارکینگ. طرح مشکل اول خوشحال بودم که امروز صبح ماشین دارم و مجبور نیستم توی هوای سرد و خیس و بارونی با دو تا بچه تو ایستگاه اتوبوس وایستم. بعدش یادم اومد که ماشین بیرون از پارکینگه و صندلی های ماشین بچه ها توی پارکینگ. پس زمینه این بار سیتا یادش مونده بود صندلی ها را از توی ماشین در بیاره که اگه شبی نصفه شبی بچه ای مریض اینا شد و من باید تاکسی می گرفتم برم بیمارستان صندلی بچه داشته باشم وگرنه توی این بلاد با دو تا بچه بدون صندلی ماشین هیچ تاکسی ای تو را جایی نمی بره. البته معمولا می تونی تاکسی سفارش بدی از قبل که صندلی بچه داشته باشه اما اکثرا فقط یک دونه صندلی دارن و اونهم برای بچه های بزرگتره... تشریح معما حالا معما اینجوری تعریف می شه که با دو تا بچه که یکی شون ۶ ماهشه و یکی شون دو سالشه چطوری دو تا صندلی ماشین را برسونی به ماشین. تلاش برای یافتن بهترین پاسخ یک راهش این هست که زودی بری ماشین را بیاری توی پارکینگ. اما چه موقع باید اینکار را بکنی؟ وقتی بچه ها خوابن؟ یعنی بعد از ۱۰ و نیم شب؟ نع... نمی شه چون هر آن ممکنه یکی شون بیدار بشه و با شیونش اون یکی هم بیدار بشه اونوقت دو تا بچه که استریو شیون می کنن را نصفه شبی چکار کنی؟ صبح زود وقتی دو تا تازه بیدار شدن؟ نع... توی خونه که نمی شه تنهاشون گذاشت با هم دیگه. بچه دوساله یک بلایی سر بچه ۶ ماهه می یاره یهو. با دو تا بچه؟! پیاده باید بری تا توی پارکینگ (اینجا پارکینگ را وسط خود مجتمع درآوردن اینه که برای رسیدن بهش باید همیشه یا کلی راه بری یا کلی پله بری) بعدش یک بچه به بغل یک بچه به دست دو تا صندلی ماشین را هم می تونی بغل کنی؟نع... اینم نمی شه... آهان... پیداش کردم. با کالسکه می ری توی پارکینگ. دو تا صندلی را می گذاری روی کالسکه. بچه کوچیکه را بغل می کنی بچه بزرگه را دستش را می گیری و کالسکه را هل می دی تا دم ماشین. بدیش اینه که برای با کالسکه رفتن توی پارکینگ اینجا باید یک دور شمسی قمری بزنی چون مسیر مستقیم خانه ما به پارکینگ پله داره و مسیر کالسکه رو مسیری هست که باید نصف محوطه را دور بزنی. بچه دوساله هم موجودی هست که خیلی یواش راه می ره و سر هر برگی که از روی درخت روی زمین افتاده وای می سته نگاه و بررسی کنه. اینه که برای همین مسیر۳-۴ دقیقه ای باید ۱۰ دقیقه حداقل حساب کنی. مشکلات تکنیکی امروز صبح دختره خیلی زودتر از همیشه بیدار شد که نتیجتا برادرش را هم از خواب پروند و نتیجتا خیلی زود صبحانه خورد و آماده شد که بره مهد کودک. مشکلی که بود این که پسره چون از خواب پریده بود خیلی بداخلاق بود و باید می خوابید و هر چه که فکر کردم که با کالسکه برم دور بزنم برم توی پارکینگ بعدش صندلی ها را بار کنم برم دم ماشین بعدش صندلی ها را نصب کنم روی صندلی ماشین که باید با ایزوفیکس وصل بشن و هر کدوم صندلی ها که تنظیماتی برای خودش داره که هر بار باید بخونی روی دسته اش ببینی چطوری باید نصب کنی که دست و پرت را ناقص نکنی و صندلی هم محکم متصل بشه همه اینها خیلی وقت می بره و با بچه ای که خوابش میاد و بچه دیگه ای که اونهم هر لحظه تقاضاهای خودش را داره از اینجور کارها سر صبر نمی تونی بکنی و منجر می شه به اعصاب خردی که کی حالشو داره اول صبحی؟ راه حل نهایی خلاصه سرجمع می بینی بهتره تو همین هوای خیس ابری سرد بری با اتوبوس بری که حداقل شماره دو توی کالسکه بخوابه. البته زهی خیال باطل که شماره دو بدخواب شده بود و تا مهدکودک نخوابید. بعد از مهدکودک نگاه می کنی به ساعت می بینی اتوبوس بعدی بیست دقیقه دیگه میاد. حالا باید انتخاب کنی که بیست دقیقه توی هوای سرد و خیس منتظر بمونی و احیانا خریدی چیزی بکنی یا بیست دقیقه را پیاده بری تا خونه و بجاش بچه هه توی کالسکه بخوابه. فکر می کنی با بچه ای که خوابش میاد که نمی شه رفت خرید یکهو اون وسط خرید دوباره شیونش به هوا می ره و بیچاره می شی... اینه که تصمیم می گیری پیاده بیای تا خونه. بلی در حال حاضر یک جورایی تمام روز به حل کردن معماهایی از این قبیل می گذره... 11:41 AM نوشا - 0 نظر
بیست و پنجم شهریور ماه 1392
9/16/2013
یک پسر جوان خوش تیپی اومد از کنارمون رد شد. پسر که می گم منظورم حدودای ۲۵ سال اینا موهای بلوند ژل زده و بلوز قرمز و خیلی خوشرو. دخترک محو پسر و پسر هم با خنده مهربونی جذب دخترک شده بود. اون از پله می رفت بالا این از پله می اومد پایین. پسره به نظر می رسید داره با خودش فکر می کنه ببین من چقدر کارم درسته و جذابم که دخترا حتی از سن دو سه سالگی نمی تونن چشم ازم بردارن. همینجوری که چشم تو چشم هم بودن دو تایی پسره بهش سلام کرد. اینجا یک دفعه تصویر رومانتیک برفکی شد... دخترک به آلمانی شروع کرد به پسره: داری می ری روی توالت؟ داری می ری جیش کنی؟ من مرده بودم از خنده. 11:41 AM نوشا - 0 نظر
دوازدهم شهریور ماه 1392
9/03/2013
معمولا هر ۶ دوره لباسی که تمام می شه دو روز استراحته و دوباره ۶ دوره جدید جمع شده... از وقتی که پسرجان به غذا افتاده به ازای هر وعده غذا یک ماشین لباسشویی به لباسهای هفتگی اضافه شده. دخترک هم هر روز تقریبا دو سه دست لباس عوض می کنه چون یا رفته توی ماسه بازی کرده یا روی زمین سر خورده یا غذا رو روی خودش ریخته.سیتا هم هفته ای یک بار می ره فوتبال و من هم هفته ای یک بار می رم ورزش که به ازای هربار یک دست لباس به اضافه حوله به لباسها اضافه می شه. هر دوسه هفته یک بار هم مهمانی چیزی بهمون می رسه که شب می مونه و یک دست کامل ملحفه به لباسها اضافه می شه. یک روز هم دیدید ماشین لباسشویی دهان باز کرد و درسته منو خورد. 1:43 PM نوشا - 1 نظر
|
