تسهیلات
آمادگی
جمعه ها روز کلاس هست. کلاس آمادگی برای زایمان. از اون جایی که اینجا پیش فرض عمومی بر زایمان طبیعی هست کلاسهای آمادگی توسط بیمارستانها یا ماما ها ارایه می شه که هزینه کلاس را بیمه متقبل می شه. کلاس هفته ای یک بار هست که می تونی با پارتنرت شرکت کنی (البته بیمه هزینه پارتنر را نمی ده ولی در کل رایج هست که خانمها با پارتنرهاشون شرکت کنن)
کلاس کلا دو مرحله داره: یک مرحله کوتاه که شامل تمرین های ژیمناستیک برای کمر و پا و اینها هست به علاوه تمرین نحوه صحیح نفس کشیدن برای مراحل مختلف زایمان که احتمالا از فیلم ها می شناسید با اون توپهای گنده و ... مرحله بعدی به این صورت هست که هر جلسه یک موضوعی بررسی می شه. یک جلسه در مورد خواب بچه ها، که بچه را کلا در چه محیطی بخوابونید و کلا چطوری بچه را به خواب منظم عادت بدید و ... یک جلسه در مورد لباس بچه و نحوه لباس پوشاندن و پوشک کردن بچه. یک جلسه در مورد مراحل زایمان و این که چه اتفاقاتی ممکن هست که بیفته و چه راه حل هایی وجود داره که در بیمارستان به کار برده می شه.
کلاسی که ما می ریم توی بیمارستانی هست که انتخاب کردیم و توسط یکی از ماما های خود بیمارستان برگزار می شه. خوبی قضیه این هست که این خانمه خودش ۳ تا بچه داره که بزرگترینشون ۳۰ سالشه و بیشتر از ۳۵ سال هم سابقه کار داره یعنی کلا به تعداد موهای سرش بچه دیده و سر زایمانهای مختلف بوده. در کل آدم به صحبت هاش خیلی اعتماد می کنه چون می دونی که می دونه در مورد چی حرف می زنه. معمولا هم وقتی به صورت پراکنده حرفهاش را با نتیجه آخرین تحقیقات علمی و یا با نظر دکتر چک می کنی می بینی که کاملا هماهنگ هست و حتی گاهی وقتها می بینی که ماماهه اطلاعاتش به روزتر از دکترت هست. کلا ماماها اینجا موظف هستن که مرتب کلاسهای آموزشی (به طور متوسط سالی ۲۰ ساعت) شرکت کنن وگرنه اجازه کارشون لغو می شه.
مراقبتهای بعدی
یکی از امکانات بی نظیر دیگری که اینجا بیمه موظف به پرداخت هزینه هاش هست، مراقبتهای بعد از زایمان هست.اینجا به طور معمول بعد از زایمان معمولا بین ۳ تا ۷ روز توی بیمارستان می مانی. وقتی که از بیمارستان مرخص می شی و می آیی خانه تا یک هفته هر روز یک ماما (که اون رو هم خودت قبلا باید تعیین کرده باشی و باهاش هماهنگ کرده باشی) سر می زنه و وضعیت تو و بچه را چک می کنه و کلا در امور بچه داری بهت مشاوره می ده و در این زمان هر موقعی که مشکلی بود می تونی با این ماما تماس بگیری که بیاد بهت سربزنه یا تلفنی راهنماییت کنه. در واقع این سرزدن های روزانه ادامه پیدا می کنه تا وقتی که بند ناف بچه بیفته و بچه را برای اولین بار حمام کنی که اولین حمام بچه با نظارت ماما انجام می شه و اون نشون می ده که چطور بچه را بگیری و چطور تمیز کنی و ... بعد از اون هم تا ۸ هفته ماما به صورت هفتگی مراجعه می کنه تا وقتی که کلا همه چیز روال طبیعی خودش را پیدا کرده باشه. این مراقبتها مخصوصا برای جامعه ای که همه خیلی کم بچه دارند و معمولا هم خیلی دورتر از مادر و مادربزرگ زندگی می کنند خیلی حیاتی و در عین حال خیلی اعتمادبخش هست.
ذمبه
حالا مشغول الذمه هستید اگر برید بگید دولت آلمان به زنها حقوق می ده که بشینن بچه نگه دارن یا براشون کلفت می گیره کارهای خونه شون را بکنه و از این حرفها که آدمیزاد هر از گاهی می شنوه... قضیه این هست که در آلمان و اکثر کشورهای اروپایی که حکومت سوسیالیستی دارن مردم به طرز وحشتناکی بیمه و مالیات پرداخت می کنن، به صورتی که گاهی بیشتر از نصف کل حقوق می ره برای بیمه و مالیات، و هزینه این بیمه و مالیات معمولا صرف خدمات عمومی از این قبیل می شه. این هست که شما در اروپا معمولا به سادگی نمی تونید پولدار بشید برای اینکه کلا هرچقدر بیشتر درآمد داشته باشید باید درصد بیشتری مالیات بدید اما در عوض یک سری خدمات عمومی دارید که به شما مثلا اطمینان می ده که تحت هر شرایطی از یک حقوق حداقل برخوردار هستید.
10:53 PM نوشا
-
10 نظر
دور زدن تحریم ها به شکل اکسپرس
هفته پیش این روزها بود که رفتیم با سیتا شهرداری که دعوتنامه بدیم برای مامان بابا. بعد رفتم پست DHL پست کردم که ۳ روزه برسه به هوای اینکه اگه نرسید یا هر جوری شد هنوز یک هفته دیگه وقت داشته باشم خاکی به سرم بریزم.
برای دو تا برگه ۶۱ یورو پول دادم و آمدم با خیال راحت زنگ زدم به مامان اینا که بدونن دو سه روز دیگه باید منتظر پست باشن.
فردا صبحش تلفن زنگ می خوره. از پست DHL. خانمه می گه شما دیروز یک بسته تحویل دادید که بره به ایران. می گم بسته که نه دو تا برگه. می گه ما متاسفانه اینو نمی تونیم بفرستیم ایران چون برگه گمرک نداره. می پرسم گمرک؟! یک برگه A4 دعوتنامه گمرک برای چی می خواد دیگه؟! می گه متاسفانه بله. متاسفانه در سال جدید تحریم ها علیه ایران شدیدتر شده و برای هر چیزی که بخواهید بفرستید ایران باید اول برید گمرک و Ausführbegleitpapier یعنی اجازه نامه رسمی گمرک بگیرید.
زنگ می زنم گمرک ولایتمون و می پرسم این برگه را چطوری می تونم بگیرم. می گه باید برید توی اینترنت فلان و بهمان لینک فلان و بهمان فرم را پر کنید. بعد با فرم پرکرده و امضا شده و اصل چیزی که می خواهید بفرستید ایران بیایید اینجا تا ما در سیستم گمرکمون ثبت کنیم. بعد با این برگه می تونید دوباره برید پست. این به این معنی هست که باید زنگ بزنی به DHL که بسته را برات پس بفرستن و ببینی چه خاکی بر سر کنی.
یادم میاد که یکی از دوستان می خواست بره ایران همین دو سه روزها. اینجا رسمه که کسی که می خواد بره ایران همیشه به دوستان و آشنایان خبر می ده و می گه چیزی خواستی ببرم ایران یا مامان اینا چیزی خواستن برات بدن خبر بده. دقیقا برای چنین مواردی.
به دوستم زنگ می زنم که دعوتنامه ها دست خودت را می بوسن. توی یک شهر دیگه هست و براش با پست اکسپرس می فرستم که به موقع به دستش برسه. بعد این دوستم می ره تهران و مامان اینای من اصفهان هستن. زنگ می زنم به پسرخاله هه که کرج زندگی می کنه. می گم برات زحمت دارم که این نامه را یک جوری به دست مامان اینای من برسونی. مشکل اینجاست که مامان اینها نوبت سفارتشون همین هفته هست و پسرخاله هه هم سربازه و نمی تونه مثلا بره دم سفارت بهشون بده. پسرخاله می گه خیالت نباشه. می رم از دوستت می گیرم می برم ترمینال می دم به یکی از راننده اتوبوس ها می بره اصفهان. از پست سفارشی و هر چیز دیگه ای هم مطمئن تر و سریع تره. از راه حلش خنده ام می گیره. به این یک راه حل واقعا فکر نکرده بودم.
دوستم شنبه پروازش بوده. پسرخاله هه یکشنبه ازش گرفته مستقیم برده ترمینال زنگ زده به بابا که این نامه تون ساعت ۱۰ شب برید تحویل بگیرید از فلان راننده اتوبوس با شماره ماشین فلان و شماره موبایل فلان.
یک شنبه شب برادره برام آفلاین گذاشته که محموله رسید و من از این مدل پست اکسپرس خنده ام گرفته بود چه جور.
سوال من اینه که خداوکیلی وضع اینجور تحریم ها چه ککی از مقامات می گزه؟
11:50 AM نوشا
-
6 نظر
پاس مادر
اینجا وقتی برای بار اول به دکتر زنان مراجعه می کنی و می گی که باردار هستی (یا دکتر به تو می گه که هستی) یک دفترچه بهت می دن که اسمش هست موترپاس یا پاس مادر. این دفترچه درواقع یک نسخه از پرونده پزشکی مادر هست که بر طبق قانون باید همیشه همراه داشته باشی. دکترت تاکید می کنه که حتی اگر خواستی برای دو دقیقه از خونه بری بیرون مثلا تا دم سوپر چیزی بخری هم پاست را همراه داشته باشی.
ایده این هست که چون برای زنان باردار احتمال سرگیجه یا هر نوع مشکلی می ره باید این پرونده پزشکی همیشه همراهشون باشه که اگر کارشون به بیمارستان کشید در سریع ترین زمان ممکن بشه مادر و بچه را نجات داد. توی این دفترچه مثلا گروه خونی، آلرژی، وضعیت بچه و نتیجه همه آزمایشات ثبت شده و از این نظر کار گروه امداد خیلی خیلی راحت تر هست.
اگر توجه داشته باشید که رشد جمعیت منفی یکی از مشکلات جدی آلمان در سالهای گذشته هست متوجه می شید که چرا اهمیت نجات هر بچه کلا در حد اهمیت امنیت ملی هست.
12:06 AM نوشا
-
1 نظر
قوانین
اینجا خانم های باردار ۶ هفته قبل از زایمان و ۸ هفته بعد از زایمان اجازه ندارند که کارکنند کلا می شه ۱۴ هفته. بعد از این ۱۴ هفته والدین بچه می تونن سرجمع ۱۴ ماه مرخصی بگیرند ولی از این ۱۴ ماه حتما دو ماهش را باید پارتنر دوم مرخصی بگیره. شکل رایجش این هست که خانم ها ۱۲ ماه مرخصی می گیرن و آقایون هم دو ماه و سعی می کنن که حداقل یک ماه اول را کامل توی خانه باشن که بتونن به خانمشون کمک کنن و در عین حال یک ماه اول با بچه و رفتارهاش آشنا بشن. در طول دوره مرخصی والدین، حقوقی معادل ۶۷٪ حقوق بیمه و مالیات در رفته بهت تعلق می گیره.
بعد از این یک سال هم می تونی ۲ سال دیگه مرخصی بدون حقوق بگیری. حسن قضیه این هست که کلا در تمام ۳ سالی که توی خونه هستی برات بیمه رد می شه یعنی جزو سوابق بیمه ات حساب می شه.
حسن دیگه ماجرا این هست که از زمانی که به کارفرما گفتی که باردار هستی تا پایان این ۳ سال کارفرما اجازه نداره تو را اخراج کنه و بعد از ۳ سال که برگردی سر کار، کارفرما موظف هست که کاری معادل کار قبلی به تو پیشنهاد کنه. این شاید یکی از دلایلی باشه که چرا اکثر زنان آلمانی ۳ سال توی خونه می مونن از بچه هاشون نگهداری می کنن و شاید هم یکی از دلایلی باشه که چرا در این مملکت پیدا کردن مهد کودک برای بچه های زیر ۳ سال اینقدر سخت هست .
خانم وزیر
این قانون ۱۴ ماه مرخصی والدین با ۶۷٪ حقوق از سال ۲۰۰۷ در آلمان اجرا می شه و اونو مدیون خانم فون در لاین(Von der Leyen) هستیم که در اون زمان وزیر خانواده بود. این خانم فان در لاین الان وزیر کار هست و خودش ۷ تا بچه داره و پزشک هست و یکی از قدرتمندترین و پربُر‌ِش ترین زنان آلمان هست . خلاصه این هم یکی از زنانی هست که بنده و کلا جامعه آلمان به طور خاصی بهشون احترام می گذارن.
6:15 PM نوشا
-
3 نظر
