|
پنجم آذر ماه 1387
11/25/2008
نکته مثبت قضیه اینکه توی سفر تنها نیستم و یکی از کارمندهای دیگه شرکت هم همراهم هست که به هر حال کار را یک کم ساده تر می کنه. امروز یادم اومده بود که به شلمان عزیزم باید تبریک بگم چون بالاخره دکتر شد... سالها پیش که تصمیم گرفت که بره رشته تجربی ما از خنده روده بر شدیم... شلمان ما یک شلمان واقعی بود که همیشه خدا سر ساعت ۸ خوابش می برد و با هیچ صدای توپی از خواب بیدار نمی شد. سالهای کنکورش اونقدر بی خوابی کشید که ما باورمون شد که نظرش کاملا جدی هست و حالا ۷ سال هم از سالی که پزشکی قبول شد گذشته و برای خودش یک دکتر حسابی شده... تمام شبهای کشیک را دوام آورده و من باید بگم که بهش افتخار می کنم. این نوشته دکتر شـیرزاد را از دست ندهید. مثل همیشه با خودم فکر می کنم کی این سراشیبی مخوفی که در این جـامعه هست به انتها می رسه. تا کی می شه جامعه ای را گردوند که تمام سرمایه های معنویش را به باد می ده... 10:25 AM نوشا - 0 نظر
سی ام آبان ماه 1387
11/20/2008
حالا یک چیز جدید که در مورد آداب یـهودیها فهمیده ام اینکه آنها در روز شنبه (سبات) اجازه ندارند که در محیط زیست دخل و تصرف بکنند و در نتیجه اجازه ندارند که مثلا وسایل الکترونیکی استفاده بکنند... بنابر این مثلا اجازه هم ندارند که روز شنبه از آسانسور استفاده کنند چون باید دکمه آسانسور را فشار بدهند که در چه طبقه ای متوقف بشه چون اینهم دخل و تصرف در محیط به حساب می یاد... حالا مشکل اینه که وقتی توی یک آسمانخراش زندگی می کنی که حتی راه پله هم نداره یا آپارتمانت طبقه ۳۲۹ هست اونوقت باید شنبه ها توی خونه بمونی... حالا توی بعضی از ساختمان ها آسانسوری طراحی کرده اند که روزهای شنبه در تمام طبقات توقف می کنه و به این ترتیب کسی که از آسانسور استفاده کنه در واقع تصرفی در محیط زیست نکرده... هممم ... کلاه شـرعی پر هزینه برای هیچ! 1:19 PM نوشا - 0 نظر
بیست و دوم آبان ماه 1387
11/12/2008
شاید استرس اینه که دارم رسما وارد دنیای کار می شم و دنیای کار اینجا دنیای سختیه. پر مسولیت و نا امن... نا امن از این نظر که به محض اینکه دیگه کارت مورد پسند نباشه حذف می شی و این به معنی یک فشار هر روزه و جنگ هرروزه است. یک جوری حالم گرفته است که شاید ناشی از هوای ابری سیاه و طوفانی باشه. ٬زیستن برای بازگفتن٬ گابریل گارسیا مارکز را دست گرفته ام. اما دلم با این کتاب نیست. دلم برای کتاب خوب ایرانی پر می کشه. دلم نوشته ناب فارسی می خواد. نوشته فارسی بدون غلط که بتونی بخونیش... هضمش کنی و جذبش کنی. کتابی که بتونی ۱۰۰ بار بخونیش و خط به خطش را از بر کنی. دلم یک جور بغض آلودی تنگ شده. برای ایران. برای حال و هوای ایران. برای اصفهان. برای دغدغه های مشترک با مردمی که خیلی وقتها نمی فهمیشون. بی خیال ... بی خیال... 10:06 AM نوشا - 0 نظر
سیزدهم آبان ماه 1387
11/03/2008
بعدش دنبال کار و ویزا و ... اما الان فقط استراحت. 1:21 PM نوشا - 0 نظر
|
